«Μερικές αίθουσες φημίζονται για την ιδιόρρυθμη ακουστική τους. Μερικές μάλιστα από αυτές εστιάζουν τον ήχο. Το φαινόμενο αυτό ίσως να χρησιμοποιήθηκε στις φυλακές των Συρακουσών στο «αυτί του Διονύσου» όπως τις ονόμασαν. Η ακουστική τους κατόρθωνε να διοχετεύει τις ομιλίες και τους ψιθύρους ακόμη των φυλακισμένων  στο χείλος ενός σωλήνα, κρυμμένου έτσι, ώστε να ακούει ο τύραννος.

Στον καθεδρικό ναό του Girgenti, στη Σικελία δημιουργήθηκαν ιδιαίτερα ενοχλητικές καταστάσεις. Ο ναός έχει σχήμα ελλειψοειδούς από περιστροφή, γεγονός που έχει σαν αποτέλεσμα ο ήχος που παράγεται στη μία εστία του ελλειψοειδούς, να ακούγεται και μάλιστα με την ίδια ένταση στην άλλη. Μετά τη κατασκευή του ναού διαλέχτηκε ακούσια η μία εστία σαν θέση του εξομολογητηρίου. Η άλλη εστία ανακαλύφθηκε τυχαία μετά από αρκετό χρόνο. Αυτός μάλιστα που την ανακάλυψε, διασκέδαζε για καιρό ακούγοντας με τους φίλους του τις εξομολογήσεις. Η διασκέδαση όπως λένε οι κακές γλώσσες, πήρε τέλος όταν κάποια μέρα εξομολογιόταν η γυναίκα του «εξερευνητή» της εστίας. Και ο ίδιος και οι φίλοι του βέβαια άκουσαν τα μυστικά της, μυστικά που έφεραν σε δύσκολη θέση το σύζυγο αλλά και έναν από τους φίλους.»

                             Jearl Walker, Το πανηγύρι της Φυσικής, εκδ. τροχαλία.